Diagnozowanie wycieków metodą słabych interakcji międzyobiektowych na przykładzie rurociągu modelowego

Praca dotyczy diagnozowania wycieków z rurociągów. Rurociągi są obiektami trudnymi do diagnozowania, zwłaszcza w stanie z wyciekiem. Powstaje zatem problem polepszania ich podatności diagnostycznej, która ma zasadniczy wpływ na skuteczność realizowanej działalności diagnostycznej. Pokazano, że polepszenie podatności diagnostycznej rurociągów można osiągnąć dzięki nowej opracowanej metodzie, umownie nazwanej metodą słabych interakcji międzyobiektowych. Metoda ta polega na pozyskiwaniu nowej cennej informacji diagnostycznej. Informacją tą są sygnały interakcji, wynikające z pracy obiektu badawczego (korektora) - dołączonego do badanego (diagnozowanego) rurociągu. W pracy przedstawiono wyniki eksperymentalnej weryfikacji proponowanej metody, przeprowadzonej na stanowisku badawczym z rurociągiem modelowym.

This work concerns diagnosing of leaks from pipelines. Pipelines are difficult objects to diagnosing, especially in state with leak. Therefore, there is a problem of improving their diagnostic susceptibility, which has significant influence on the efficacy of the executed diagnostic activity. There is shown that is possible improving diagnostics susceptibility thanks to a new elaborated method, conventionally named the method of weak interobject interactions. This method consists in acquiring piece of new valuable diagnostic information, which are signals of interactions, resulted from work a testing object (corrector) - specially joined to a tested (diagnosed) pipeline. In this work the results experimental verification of proposed method, conducted on special pipeline model station are presented.