Virtualization of the Educational Process in the Training of Future Primary School Teachers

The purpose of the article is to substantiate the peculiarities of the virtualization of the educational process in the training of future primary school teachers in Ukrainian higher education. The following methods of scientific research are used: questionnaires and analysis of statistical data – in order to clarify the understanding of the applicants of the virtual space and identify the advantages and contradictions of the use of distance education in professional pedagogical training; theoretical analysis – to determine the main theoretical approaches to distance education and its role in the educational process; generalization – to formulate conclusions on the virtualization of the educational process in the training of future primary school teachers. It is revealed that the use of distance technologies in the professional training of future teachers is active, and requires a variety of forms, methods and techniques of virtual support of professional and general cultural training. Emphasis is placed on traditional (principles of consciousness and activity of learning, regularity and consistency, accessibility of learning, expediency) and specific (principles of modular construction of the content of educational and cognitive activities, the transition from learning to self-education, collective nature of learning and taking into account the individual characteristics of students, the use of collective intelligence) principles of construction of distance education. The peculiarities of virtualization of the educational environment of the university in the professional training of future teachers are revealed: training on the basis of the project method; the use of social services and other social and information portals that help increase creative and intellectual potential on the basis of self-organization, the desire for knowledge, the ability to interact with modern computer technology; expanded opportunities to involve social partners and establish cooperation with the scientific world community during the implementation of a joint project or when creating an innovation and communication product; creating a communication system from the student to teacher, to the international scientific community, to partners, which helps to increase the level of general intellectual development in the implementation of innovative projects, as well as maintains interest in innovative, research, creative and independent activities.

Celem artykułu jest uzasadnienie cech wirtualizacji procesu edukacyjnego w kształceniu przyszłych nauczycieli szkół podstawowych w ukraińskim szkolnictwie wyższym. Wykorzystano następujące metody badań naukowych: kwestionariusze i analiza danych statystycznych – w celu wyjaśnienia rozumienia przez wnioskodawców przestrzeni wirtualnej oraz zidentyfikowania zalet i sprzeczności wykorzystania kształcenia na odległość w profesjonalnym kształceniu pedagogicznym; analiza teoretyczna – do określenia głównych podejść teoretycznych do kształcenia na odległość i roli takiego kształcenia w procesie edukacyjnym; uogólnienie – do sformułowania wniosków dotyczących wirtualizacji procesu edukacyjnego w kształceniu przyszłych nauczycieli szkół podstawowych. Okazało się, że wykorzystanie technologii w zdalnym kształceniu zawodowym przyszłych nauczycieli wymaga różnorodnych form, metod i technik wirtualnego wsparcia kształcenia zawodowego i ogólnokulturowego. Nacisk kładziony jest na tradycyjne (zasady świadomości i aktywności uczenia się, systematyczność i konsekwencja, dostępność uczenia się, celowość) i specyficzne (zasady modułowej konstrukcji treści działań edukacyjnych i poznawczych, przejście od uczenia się do samokształcenia, kolektywny charakter uczenia się i uwzględniania indywidualnych cech uczniów) zasady budowania kształcenia na odległość. Określono typy uczniów ze względu na charakter działalności edukacyjnej i odpowiadające im modele zachowań w warunkach kształcenia na odległość. Ujawniane są cechy wirtualizacji środowiska edukacyjnego uniwersytetu podczas szkolenia zawodowego przyszłych nauczycieli: szkolenie w oparciu o metodę projektów; korzystanie z serwisów społecznościowych i innych portali społecznościowych i informacyjnych, które pomagają zwiększać potencjał twórczy i intelektualny w oparciu o samoorganizację, pragnienie wiedzy, umiejętność interakcji z nowoczesną technologią komputerową; rozszerzone możliwości zaangażowania partnerów społecznych i nawiązania współpracy ze środowiskiem naukowym podczas realizacji wspólnego projektu lub przy tworzeniu innowacyjnego produktu komunikacyjnego; stworzenie systemu komunikacji od ucznia do nauczyciela, do międzynarodowego środowiska naukowego, do partnerów, pomagającego podnieść poziom ogólnego rozwoju intelektualnego w realizacji innowacyjnych projektów, a także podtrzymującego zainteresowanie innowacyjnymi, badawczymi, kreatywnymi, niezależnymi działaniami w zakresie tworzenia i realizacji projektów.