Ratownictwo inżynieryjne a bezpieczeństwo lokalne w aspekcie zarządzania kryzysowego

Temat użycia grup dyspozycyjnych, w tym wojska, w sytuacjach kryzysowych jest powszechnie znany. Wiadomym jest, że stanowią one realne siły mogące nieść skuteczną pomoc ogółowi ludności. Jednak zasady funkcjonowania wojska, szczególnie podczas zagrożeń niemilitarnych, nie są już tak oczywiste. Dotyczy to również pododdziałów stanowiących elementy ratownictwa inżynieryjnego. Obecna organizacja i możliwości tego komponentu powodują, że pomimo ogromnego zaangażowania, w wielu sytuacjach nie jest on w stanie sprostać oczekiwaniom i zapewnić społeczeństwu bezpieczeństwa na szczeblu lokalnym.

The subject of the use of emergency services, including the army, in crisis situations is widelyknown. It is commonly known that they form real forces capable of providing the general public with effective aid. However, the rules of the functioning of the army, especially in the cases of non-military threats, are not as obvious. This also concerns sub-units constituting the elements of rescue engineering. The current organization and possibilities of this component result in the situation in which, despite the immense commitment, they do not come up to social expectations in many circumstances and guarantee the society’s safety at local level.