Effect of tillage systems on yield, weed infestation and seed quality elements of soybean

Soybean cultivation is becoming more and more popular in many countries, including Poland, due to the high nutritional value of its seeds, its resistance to diseases and pests, as well as lower propensity to lodging compared to other legumes. Under the climatic conditions of Poland, soybean yield is largely dependent on weather conditions in a particular growing season, primarily temperature and rainfall. Studies on the effect of tillage systems used for soybean cropping under the climatic conditions of Poland are scarce. This proves the need to continue such research. The aim of this study was to compare the effect of conventional tillage (CT) and no-tillage (NT) on yield, weed infestation and seed qualitative composition of the ‘Mazowia’ soybean cultivar grown under the conditions of the Lublin Upland. A field experiment was carried out in the period of 2009-2012 at the Czesławice Experimental Farm (51°18′23″N 22°16′2″E). In 2010 the soybean plantation was terminated due to adverse weather conditions and related inhibited plant emergence. The experiment was set up on loess-derived grey-brown podzolic soil as a split-block design in four replicates. The present study showed that the soybean seed yield obtained under conventional tillage conditions was higher by 14.6% compared to that obtained under no-tillage. A higher plant density after emergence and before harvest as well as a higher plant height were found in the conventional tillage treatment. The protein, oil and fibre content in soybean seed was significantly affected only by weather conditions in particular growing seasons. A higher weed weight and richer floristic composition of weeds were found under no-tillage conditions in relation to conventional tillage.

Uprawa soi w wielu krajach, jak i w Polsce staje się coraz bardziej popularna ze względu na dużą wartość odżywczą nasion, odporność na choroby i szkodniki oraz mniejszą skłonność do wylegania w porównaniu z innymi roślinami strączkowymi. Plonowanie soi w warunkach klimatycznych Polski jest w dużym stopniu uzależnione od przebiegu warunków pogodowych w danym sezonie wegetacyjnym, głównie temperatury i opadów. Badania dotyczące wpływu sposobu uprawy roli pod soję prowadzone w warunkach klimatycznych Polski są nieliczne. Świadczy to o potrzebie dalszej ich kontynuacji. Celem niniejszej pracy było porównanie wpływu konwencjonalnej uprawy roli (CT) oraz siewu bezpośredniego (NT) na plonowanie, zachwaszczenie i skład jakościowy nasion soi odmiana Mazowia, uprawianej w warunkach Wyżyny Lubelskiej. Badania polowe przeprowadzono w latach 2009-2012 w Gospodarstwie Doświadczalnym Czesławice (51°18′23″N 22°16′2″E). W 2010 roku ze względu na niesprzyjające warunki atmosferyczne i wynikające z nich utrudnione wschody plantację soi zlikwidowano. Eksperyment założono na glebie płowej wytworzonej z lessu, metodą split-block w czterech powtórzeniach. Przeprowadzone badania wykazały, że w warunkach uprawy płużnej (CT) plon nasion soi był wyższy o 14.6% w porównaniu do uzyskanego w siewie bezpośrednim (NT). Na obiekcie z uprawą płużną (CT) stwierdzono również większą obsadę roślin po wschodach i przed zbiorem oraz wysokość roślin. Na zawartości białka, tłuszczu i włókna w nasionach soi wpływał istotnie jedynie przebieg warunków pogodowych w poszczególnych sezonach wegetacyjnych. W warunkach siewu bezpośredniego soi (NT) stwierdzono znacznie większą masę chwastów oraz bogatszy skład florystyczny chwastów w porównaniu do uprawy tradycyjnej (CT).