Transformations in relations between architecture and nature under the influence of climate change

Relationships between architecture and nature, ever highly essential, are becoming increasingly strained in the anthropocene. They take on a particular intensity due to climate change. Extreme weather conditions are perceived as a significant danger to the utility and durability of buildings. Opposing conceptual proposals of further action take shape against this background: of continuing the policy of sustainable development in the formula of "green architecture" or the implementation of a radical programme of limiting consumption in line with the concept of degrowth.

Relacje pomiędzy architekturą a naturą, zawsze bardzo istotne, w epoce antropocenu stają się coraz bardziej napięte. Szczególnej intensywności nabierają za sprawą zmian klimatycznych. Ekstremalne zjawiska pogodowe są postrzegane jako poważne zagrożenie dla użyteczności i trwałości budynków. Na tym tle zarysowują się przeciwstawne koncepcje dalszych działań: kontynuacji polityki zrównoważonego rozwoju w formule „zielonej architektury” lub wdrożenia radykalnego programu ograniczenia konsumpcji zgodnie z koncepcją postwzrostu.