Legal Conditions and Data Provision for Land Property Exchange in the Processes of Land Consolidation and Land Compensation in Bulgaria

Land consolidation and land compensation require the evaluation of the productivity of the exchanged or recompensed areas. A serious deficiency in land consolidation regulations set by the Agricultural Land Ownership and Use Act, 1991 is the 10% restriction on the difference in the exchanged areas before and after land consolidation. The simultaneous action of the current methodology for equating lands by their quality, together with the legal restrictions of this Act, limits the implementation of land consolidation to only highly productive lands of the 1st to the 3rd land category. The objective of this paper is to suggest a method for extending the implementation of land consolidation to larger areas and to recommend a fairer calculation method in equating lands by their quality. Two approaches to landed property exchange are united. One of them is based on the mean estimates of land productivity per land category (MLPE) (considering the Bulgarian Land Categorization System), the other one – on the detailed land productivity estimates of each landed property (DLPE). The adapted FAO Land Suitability Classification is suggested to identify areas suitable for land consolidation. Regression analysis and expert assessment were used. The data required for GIS processing are specified and systemized. A proposal for the improvement of the legal framework is given.

Scalenie i wymiana gruntów wymagają określenia wartości szacunkowej gruntów wymienianych lub scalanych obszarów. Poważnym niedociągnięciem w przepisach dotyczących scalania gruntów, określonych w ustawie o własności i użytkowaniu gruntów rolnych z 1991 roku, jest dopuszczalna 10-procentowa różnica między określanymi wartościami szacunkowymi przed scaleniem i po scalaniu gruntów. Stosowana obecnie metodyka porównywania gruntów na podstawie ich jakości i ograniczenia wynikające z ustawy powodują, że scalaniu podlegają tylko grunty wysoko produktywne od I do III klasy. Celem niniejszego opracowania jest zaproponowanie poszerzenia zakresu metody scalania gruntów na większych obszarach oraz zarekomendowanie sprawiedliwszej metody obliczeń przy porównywaniu gruntów według ich jakości. W tym celu połączono dwa podejścia. Jedno z nich opiera się na średnich szacunkach produktywności gruntów na podstawie Bułgarskiego Systemu Klasyfikacji Gruntów, drugie – na szczegółowych szacunkach produktywności gruntów dla każdej kategorii gruntów. Zaproponowano określenie obszarów nadających się do scalania za pomocą odpowiednio do stosowanej klasyfikacji przydatności gruntów. Zastosowano analizę regresji i ocenę ekspercką. Określono i usystematyzowano dane wymagane do przetwarzania danych w systemie GIS. Przedstawiono propozycję udoskonalenia ram prawnych.