(Dia)logiczny horyzont doświadczenia edukacyjnego, społecznego i kulturowego

Kategoria doświadczenia edukacyjnego, społecznego i kulturowego odsyła nas do „międzyludzkiej przestrzeni styczności”. Doświadczenie takie zawsze ostatecznie odnajduje swe rzeczywiste ramy odniesienia w przestrzeni, która ma charakter publiczny (otwarty). Przestrzeń publiczna jako odwrotność przestrzeni prywatnej zakłada zaś bezpośrednią styczność tego, co znane i bliskie z tym, co nieznane i obce. Otwarty charakter przestrzeni publicznej z założenia wymaga więc uznania tego, co wyraża się w racjach intersubiektywności i transparentności myślenia i działania. W tym też kontekście nastawienia dialogiczne rozpatruję przez pryzmat kategorii „Niewymierności”, z kolei samą intersubiektywność i transparentność rozpatruję przez pryzmat kategorii „Nieoczywistości”.

The category of educational, social and cultural experience is inseparably linked to the spaces of interpersonal contact. Such experience always finally finds its actual frame of reference in a space that is public (open). Public space, as the reverse of private space, implies direct contact between what is known and close and what is unknown and foreign. Thus the open character of public space by very definition requires recognition of what is expressed by the notions of inter-subjectivity and transparency of thought and action. In this context, the author discusses the dialogical attitudes through the category of „Unquantifiability”, while in turn the categories of intersubjectivity and transparency are considered from the perspective of „Non-obviousness”.