History of photography on the example of selected photographic techniques. A photograph as an object

In the first part of the paper, the focus is on historical and technical aspects of the invention of photography, beginning with the first research works conducted by J.N. Niépce up to the patenting of daguerreotype in 1839 by L. Daguerre. In the further section of the paper emphasis is put on the fast spread of photography; short profiles of the first Polish photographers who contributed to promoting photography: J. Giwartowski, K. Beyer, W. Rzewuski, and M. Strasz, are given. Furthermore, the early-19th-century discourse between the artistic and photographic circles is briefly discussed, with some comments by e.g. E. Delacroix, P. Delaroche, Ch. Baudelaire, L. Daguerre quoted. Subsequently, the early displays of photographs in exhibitions and museums are described, e.g. during the 1851 First World Exhibition in London and at the South Kensington Museum in 1858. What follows this is a presentation of selected photographic techniques, shown against the events related to given inventions, e.g.: daguerreotype, salt print, techniques based on the collodion process, compounds of dichromates and chromates, calotype, cyanotype. Further, source reference is given to describe potential threats related to the degradation, damage, and a possible repair of images recorded in photographs. Another section of the paper is dedicated to presenting artistic movements in photography which formed in the late 19th century. The final part speaks of the questions related to e.g. storage humidity and temperature, display of photographic objects that are in museum collections, and pH of materials and frames; the author also reflects on the need to digitize collections.

W pierwszej części artykułu autorka skupia się na historycznych i technicznych aspektach wynalezienia fotografii od momentu pierwszych prac badawczych prowadzonych przez J.N. Niépce’go, po opatentowanie dagerotypii w 1839 r. przez L. Daguerre’a. W dalszej części wskazuje na szybkie rozpowszechnienie się fotografii; krótko opisuje sylwetki pierwszych polskich fotografów, którzy zasłużyli się w rozpowszechnieniu fotografii – J. Giwartowskiego, K. Beyera, W. Rzewuskiego i M. Strasza. Dalej zwraca uwagę na dyskurs toczący się na pocz. XIX w. pomiędzy środowiskami: artystycznym i fotografów, przytacza wypowiedzi m.in.: E. Delacroix, P. Delaroche’a, Ch. Baudelaire’a, L. Daguerre’a. Następnie opisuje początki związane z eksponowaniem fotografii na wystawach i w muzeach, m.in. w trakcie Pierwszej Wystawy Światowej w Londynie w 1851 r. oraz w Muzeum South Kensington w roku 1858. W dalszej części następuje prezentacja – na tle wydarzeń związanych z danymi wynalazkami – wybranych technik fotograficznych, m.in.: dagerotypii, papierów solnych, technik opartych na kolodionie, związkach dwuchromianów oraz chromianów, kalitypii, cyjanotypii. Następnie czytamy – odnoszący się do źródeł – opis możliwych zagrożeń związanych z degradacją, uszkodzeniami i ewentualną naprawą obrazów utrwalonych na fotografiach. Kolejna część artykułu poświęcona jest przedstawieniu ruchów artystycznych w sferze fotografii, jakie miały miejsce pod koniec XIX wieku. Artykuł zamyka przedstawienie zagadnień dotyczących m.in. wilgotności i temperatury przechowywania oraz eksponowania obiektów fotograficznych znajdujących się w zbiorach muzealnych, kwestii związanych ze środowiskiem PH materiałów i opraw oraz refleksja na temat potrzeby digitalizacji zbiorów.