Bionic aspects in search of functional systems of structural surfaces

The search of experimental architecture is followed by an increasingly more visible manifestation of the transition from shaping the biomimetic design to the biomorphic. The form which architectural objects take, cease to be inspired by the aesthetics and the shapes found in nature. The shaping of new and unprecedented forms is the result of natural forming processes. Such a design often allows for the creation of complex spatial structures, optimized in various respects. "Applying" the biological models to architecture also includes processes and designs found in Nature for shaping the facade systems and their material technology. As a result, the architectural "skin" becomes multifunctional and ceases to serve only as a masking and isolating function between the exterior and the interior. The bionic elevations inherently focus on transformation and circulation of matter, and their flow of information and energy. The use of digital tools to make complicated numerical analyses significantly affects the acceleration and facilitation of proper simulation of the environmental conditions and the impact on the environment of the designed building. As a result, the bionic design allows for the mapping of ecosystems, processes, functions and materials found in the natural world and for the design of sustainable, efficient and innovative architecture with specific aesthetics. The innovative facades have become an essential part of the integration of intelligent buildings into the environment, at the same time becoming one of the architectural trends. Consequently, the search for contemporary experimental designs based on bionic patterns leads to the development of new solutions for structural surfaces.

W poszukiwaniach eksperymentującej architektury następuję coraz bardziej widoczny zwrot objawiający się przechodzeniem z kształtowania biomorficznego na projektowanie biomimetyczne. Forma obiektów architektonicznych przestaje być inspirowana estetyką i kształtami spotykanymi w Naturze. Kształtowanie nowych, niespotykanych dotychczas form jest wynikiem naturalnych procesów formotwórczych. Takie projektowanie umożliwia często tworzenie skomplikowanych, optymalizowanych pod różnymi względami struktur przestrzennych. „Przenoszenie” modeli biologicznych do architektury dotyczy również procesów i wzorców spotykanych w Naturze w zakresie kształtowania systemów elewacyjnych i ich technologii materiałowych. W efekcie „skóra” architektoniczna staje się multifunkcyjna i przestaje pełnić jedynie funkcję maski i izolacji między zewnętrzem, a wnętrzem. Bioniczne elewacje z natury rzeczy nastawione są na przemianę i obieg materii oraz przepływ informacji i energii. Wykorzystywanie narzędzi cyfrowych umożliwiających dokonywanie skomplikowanych analiz numerycznych w znaczącym stopniu wpływa na przyśpieszenie i ułatwienie właściwej symulacji warunków środowiskowych i wpływu projektowanego budynku na otoczenie. W efekcie projektowanie bioniczne umożliwiające odwzorowanie ekosystemów, procesów, funkcji i materiałów spotykanych w świecie przyrody to projektowanie architektury zrównoważonej, efektywnej i innowacyjnej o specyficznej estetyce. Nowatorskie fasady stają się istotnym elementem integrowania ze środowiskiem inteligentnego budynku wpisującego się w trendy architektoniczne. W efekcie współczesne eksperymentalne poszukiwania projektowe bazujące na wzorach bionicznych prowadzą do kształtowania nowych rozwiązań powierzchni strukturalnych.