Wojna polsko-ukraińska 1918–1919 jako przedmiot i podmiot polityki historycznej

Pracownicy naukowi Centrum Badań Stosunków Ukraińsko-Polskich Instytutu Ukrainoznawstwa im. Iwana Krypjakewycza Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Lwów) analizują w artykule przyczyny i następstwa wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919. W czasach Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej rząd komunistyczny dążył do stłumienia ukraińskiej walki wyzwoleńczej; w latach siedemdziesiątych XX w. dokonano zniszczenia grobów żołnierzy Armii Halickiej i cmentarza Orląt Lwowskich. Jeżeli chodzi o sferę polityki historycznej, to wojna polsko-ukraińska w latach 1918-1919 stała się przedmiotem zainteresowania ukraińskich i polskich instytucji państwowych, a także odmiennych pod względem politycznym i ideologicznym wspólnot pamięci. Symbolem opozycji w polityce upamiętnienia była debata nad odbudową i odsłonięciem pomnika żołnierzy polskich (Cmentarza Orląt) na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Szanse na polsko-ukraińskie pojednanie przedstawiono na przykładzie debaty na temat odsłonięcia pomników żołnierzy polskich i ukraińskich. Polsko-ukraińskie porozumienie dotyczące honorowego upamiętnienia poległych w trakcie bratobójczej wojny w latach 1918–1919 może służyć jako przykład potencjalnej współpracy mimo głębokich podziałów historycznych.

The article by researchers from the Centre for Ukrainian-Polish Relations Study of the Ivan Krypiakevych Institute of Ukrainian Studies at the National Academy of Sciences of Ukraine (Lviv) examines the preconditions and consequences of the Polish-Ukrainian war of 1918–1919. In the times of the Ukrainian Soviet Socialist Republic, the communist government worked towards the obliteration of the Ukrainian liberation struggle; in the 1970s, military graves of the Galician Army and the Lviv Eaglets Cemetery were destroyed. Turning into the sphere of historical politics, the Polish-Ukrainian war of 1918–1919 became the object of the activities of state institutions of Ukraine and Poland, as well as politically and ideologically different communities of memory. The symbol of the opposition of the memory policies was the debate on the reconstruction and opening of the Polish Military Memorial (Cmentarz Orląt) at the Lychakiv Cemetery in Lviv. The possibility of Ukrainian-Polish reconciliation is shown on the example of a discussion on the opening of the Polish and Ukrainian Military Memorials. The Polish-Ukrainian consensus for an honourable commemoration of the fallen in the fratricidal war of 1918–1919 was an example of the possibility of cooperating despite the complex historical divisions.