WHY IS IT WORTH IT? WHY SHOULD WE RETURN TO THE ISSUES OF SOURCES AND APPROACHES IN PEDAGOGY?

The issues of sources and approaches are treated against the epistemological-gnoseological background, or in close connection with the scientific and methodological premises of philosophy of pedagogy. The analyzes and interpretations of chosen issues are carried out according to the tendency of totality conceived in a systemological way. For cognitive proceedings, an adequate selection of sources is significant. The specificity of pedagogical sources is based on the simultaneous consideration of humanistic and social elements. Pedagogical sources are practice, experience and ideologies, worldviews, political doctrines and ideas: of culture, pedagogy and psychology. Only the abundant and multiple sources of empiricism and theory lead to cognition, to the gathering of all knowledge about upbringing, about man and the description of pedagogical phenomena in the systemological approach. The sources, in the aftermath, may favor and serve changes improving pedagogy.

Kwestie źródeł i podejść podejmowane są na tle epistemologiczno-gnoseologicznym, czyli w ścisłym związku z naukoznawczymi i metodologicznymi przesłankami filozofii pedagogiki. Analizy i interpretacje wybranej problematyki prowadzone są według tendencji do całościowości pojmowanej systemologicznie. Dla postępowania poznawczego znaczący jest adekwatny dobór źródeł. Swoistość źródeł pedagogicznych polega na jednoczesnym uwzględnieniu pierwiastków humanistycznych i społecznych. Źródła pedagogiczne to praktyka, doświadczenia i ideologie, światopoglądy, doktryny polityczne i idee: kultury oraz pedagogiki i psychologii. Dopiero obfite i wielorakie źródła z empirii i teorii prowadzą do poznania, do zgromadzenia całości wiedzy o wychowaniu, o człowieku i o opisie zjawisk pedagogicznych w ujęciu systemologicznym. Źródła w następstwie mogą sprzyjać i służyć zmianom usprawniającym pedagogię i pedagogikę.