Russian concept of the Eurasian Aerospace Defense System. Analysis of the problem

The author of the article describes the most important theses of A. Podberezkin plan against the geopolitical Russia background which form a paradigm of a common security in Russian terms on a strategic area of Eurasia. It is of a particular significance in view of the growing threats to modern world. Especially of hazardous nature is current problem of North Korea in connection with nuclear testing carried out by unpredictable regime of Kim Jong-un which creates the risk that sudden conflict can drag the whole Peninsula into a war. This, in turn, would lead to the US intervention there. Effects of the possible conflict involving superpower are hard to predict. Another current problem is Moscow-Washington conflict and Moscow-European Union conflict. Indeed, NATO enlargement to the east transformed the block from regional to global and included the whole Eurasia into their scope of responsibility. Meanwhile, Russia being in opposition to such strategy, has been trying to build counterbalance to American politics. Research done by scientists, including A. Podberezkin, serve this purpose. He is one of the numerous supporters of more active politics based o Eurasiatic ideas with the supreme role of Russia. During the Collective Security Treaty Organization summit in Ashgabad Russia’s proposal concerning przepisać ze strony wcześniej was accepted. This way the Eurasian Aerospace Defense was initiated. Few military centers in Eurasia together with growing importance of India and China and their economic and military capabilities is to obtain potentials of strategic offensive weapons, and most of all, aerial and cosmic precision-guided component of various purpose. Russians predict finishing preliminary stage in the years 2018-2020, during which new weapon systems are to be created and new concepts of their applications are to be developed and tested. It was stressed in the article that it would be a sui generis the battle for Eurasia and solution to this task was going to be a challenge to the international cooperation 280 Internal security review 18/18 supported by political efforts. The final result will depend on technical and military potential, strategic offensive and defensive weapon and development of industry in scope of its components production.

Autorka artykułu omawia na tle uwarunkowań geopolitycznych Rosji najważniejsze tezy planu A. Podbieriezkina, które tworzą paradygmat wspólnego bezpieczeństwa w ujęciu rosyjskim na strategicznym obszarze Eurazji. Ma to szczególne znaczenie w obliczu wzrastających zagrożeń współczesnego świata. Szczególnie niebezpieczny charakter, w związku z przeprowadzaniem prób jądrowych i nieobliczalnym reżimem Kim Dzong Una, przybiera obecnie problem Korei Północnej, co rodzi zagrożenie, że nagły konflikt może wciągnąć Półwysep w wojnę. To z kolei z pewnością doprowadziłoby do interwencji Stanów Zjednoczonych. Skutki ewentualnego konfliktu z udziałem supermocarstwa są nie do przewidzenia. Innym problemem pozostaje wciąż aktualny konflikt na linii Moskwa–Waszyngton i Moskwa–Unia Europejska. Rzeczywiście, rozszerzenie NATO na wschód przekształciło ten blok z regionalnego w globalny i włączyło w strefę jego odpowiedzialności całą Eurazję. Tymczasem Rosja, stojąca w opozycji do takiej strategii, próbuje budować przeciwwagę dla polityki amerykańskiej. Służą temu m.in. badania naukowców z MGIMO, w tym A. Podbieriezkina, który jest jednym z wielu zwolenników prowadzenia bardziej aktywnej polityki opartej na ideach eurazjatyckich, z przewodnią rolą Rosji. Na szczycie OUBZ w Aszchabadzie poparcie uzyskała propozycja Rosji dotycząca zintegrowania jednostek rosyjskich i pododdziałów utworzonych w 2011 r. Wojsk Obrony Powietrzno-Kosmicznej (obecnie: Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej). W ten sposób zainicjowano powołanie do życia Eurazjatyckiej Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Formowanie kilku ośrodków siły militarnej w Eurazji, połączone z rosnącym znaczeniem Indii i Chin oraz ich możliwościami ekonomicznymi i militarnymi, jest skierowane na uzyskanie potencjałów strategicznego uzbrojenia ofensywnego, a przede wszystkim – powietrzno-kosmicznego komponentu precyzyjnego rażenia o różnym przeznaczeniu. Na lata 2018–2020 Rosjanie przewidują zakończenie etapu przygotowawczego, podczas którego powstaną zasadniczo nowe systemy uzbrojenia oraz zostaną opracowane i przetestowane nowe koncepcje ich użycia. W artykule podkreślono, że będzie to swoista „bitwa o Eurazję”, która stanie się wyzwaniem dla współpracy międzynarodowej, wspartej wysiłkami politycznymi. Rezultat ostateczny będzie zależał od potencjału wojskowo-technicznego strategicznego uzbrojenia ofensywnego i obronnego oraz rozwoju przemysłu w zakresie produkcji jego komponentów.