Wojna hybrydowa jako strategia polityczna. Próba analizy historycznej na przykładzie działań ZSRS wobec II RP.

Autor, analizując w artykule genezę wojny hybrydowej, stwierdza, że jej założenia teoretyczne zostały wypracowane przez rosyjskie służby specjalne na początku lat 20. XX w. Sowieci dążyli do zdestabilizowania sytuacji w II RP, aby stało się możliwe przejęcie władzy przez partię komunistyczną sterowaną bezpośrednio z Moskwy. Wojna hybrydowa w tym ujęciu jest traktowana jako instrument sowieckiej (a później rosyjskiej) polityki. W przypadku tego typu wojny czynnik militarny ma znaczenie jedynie pomocnicze – jej głównym celem jest osiągnięcie strategicznego celu politycznego za sprawą działań dezinformacyjno-wywrotowych wymienionych w opracowaniu.

In the article the author analyzes the genesis of a hybrid warfare and argues that its theoretical assumptions were developed by the Soviet secret service at the beginning of the 1920s in order to destabilize the situation in Poland to a degree which would enable the Polish Communist Party controlled directly from Moscow to take over the power in the coutry. The hybrid warfare in this sense is considered as an instrument of the Soviet (and later Russian) foreign policy. In this kind of warfare the military factor plays only an auxiliary role, aiming – along with a variety of disinformation-subversive activities – to achieve the strategic political objectives.