Wschodząca dorosłość a prospołeczność (działanie społeczne) - teoretyczne i empiryczne wyznaczniki postaw życiowych młodego pokolenia

W artykule dokonano próby analizy zjawisk determinujących sposób funkcjonowania młodego pokolenia we współczesnym świecie. W charakterystyce uwzględniono głównie warunki wyznaczone przez transformację kulturową i stanowiące wynik zjawisk kryzysowych o globalnym zasięgu (co wyznaczane jest cechami charakterystycznymi dla fenomenu ponowoczesności). Autorka dokonuje zatem próby pokazania współczesnego świata młodego pokolenia jako „generatora” zmian w funkcjonowaniu młodzieży. W tej perspektywie przedstawione zostały podstawowe czynniki determinujące problemy rozwojowe i zagrożenia dla społecznego funkcjonowania młodego pokolenia. Charakterystyka młodego pokolenia dokonana została z uwzględnieniem dwóch podstawowych założeń, dotyczących: (1) kształtowania się osobowości ponowoczesnej oraz nowej fazy rozwojowej jaką jest wschodząca dorosłość oraz (2) zaniku nastawień prospołecznych w relacjach międzyludzkich. Problemy życiowe doświadczane przez młodzież analizowane są w dwóch kontekstach: rozwojowym i społecznym (podwójna niegościnność świata). Analiza wyników badań wykazała związek między cechami osobowości ponowoczesnej (wschodzącej dorosłości w ujęciu J.J. Arnetta) a postawami życiowymi – stylami przywiązania (w ujęciu E. Berne, K. Bartholomew i L.M. Horowitza).