Między komputeryzacją świata a analogową szkołą - o stymulowaniu pasji programowania

Między komputeryzacją świata a analogową szkołą – o stymulowaniu pasji programowania to artykuł m.in. o nowym paradygmacie w używaniu technologii (aplikacje, Internet, gry itp.) Na początku artykułu autorka podkreśla rolę komputerów w dzisiejszym świecie. Artykuł prezentuje dwie pozycje w związku z usytuowaniem nauczyciela i ucznia, są nimi cyfrowy imigrant i cyfrowy tubylec. Pierwsza pozycja oddziela ucznia i nauczyciela w kwestiach związanych z używaniem technologii: uczniowie są tu cyfrowymi tubylcami, a nauczyciele cyfrowymi imigrantami. Jednakże autorka krytykuje to usytuowanie: młodzi nauczyciele (w wieku 25 lub więcej lat) używają technologii swobodnie, więc uczniowie owszem, są cyfrowymi tubylcami, ale są nimi także i nauczyciele. W niniejszym artykule autorka wyjaśnia, czym jest nowy paradygmat w używaniu technologii: jest to współtworzenie aplikacji i rozumienie, czym są mechanizmy rządzące nimi (np. grami itp). Następnie autorka poddaje analizie propozycje lekcji programowania dla dzieci i dorosłych, zwłaszcza kobiet. Artykuł prezentuje np. Helo Ruby – książkę dla dzieci i stronę internetową zawierające pomysły, jak uczyć najmłodszych programowania. Najważniejsze w książce i na stronie internetowej o Ruby jest to, że główna bohaterka jest dziewczynką. Za autorką artykułu przyjąć można, że Helo Ruby łamie tym samym stereotyp mówiący o tym, że programowanie komputerowe jest zajęciem tylko dla chłopców. Książka oraz strona internetowa Helo Ruby opisują nie tylko programowanie komputerowe, ale także to, jak zbudowany jest sam komputer. Jest to ważne w kontekście nowego paradygmatu, ponieważ wzrasta świadomość technologii jako takiej. Artykuł prezentuje także program Scratch, który łamie stereotyp, że programowanie jest zajęciem elitarnym. Autorka pisze także o innych inicjatywach dotyczących technologii, np. Mistrzach Kodowania. Między komputeryzacją świata a analogową szkołą – o stymulowaniu pasji programowania to artykuł także o problemach polskiej edukacji. Autorka zaznacza, że program Cyfrowa szkoła nic nie zmienił w sposobie nauczania. Pomimo tablic multimedialnych w klasach, nauczyciele wciąż zachowują się jak na wykładzie, nie rezygnując z podającego sposobu prowadzenia lekcji. Sytuacja ta pokazuje, że bycie cyfrowym imigrantem to problem stworzony w głowie, przez podejście prezentowane przez konkretnego nauczyciela, a nie tkwi on w wyposażeniu klasy. Konkludując, komputeryzacja świata wymaga zmian w uczeniu dzieci. Tak więc dorośli powinni stać się cyfrowymi tubylcami. Omawiany artykuł pokazuje także bogate możliwości, jakie dziś mamy, by zrozumieć technologię, i że zrozumienie to jest drogą do uniwersalnego języka przyszłości. Podsumowując, współczesna szkoła powinna akceptować zmiany zachodzące w świecie. Ten artykuł prezentuje liczne drogi do zrozumienia programowania komputerowego i informatyki. To istotne, by nauczyciele i uczniowie, dzieci i dorośli potrafili współtworzyć aplikacje, nie byli jedynie biernymi odbiorcami technologii, ale mieli na nią realny wpływ. Możliwe, że programowanie komputerowe jest uniwersalnym językiem przyszłości. Bardzo ważną kwestią jest to, by nie być analfabetą. Jest to bardzo istotny powód, dla którego ludzie powinni wiedzieć więcej o technologii i starać się lepiej zrozumieć mechanizmy nią rządzące. Między komputeryzacją świata a analogową szkołą – o stymulowaniu pasji programowania pokazuje, że programowanie komputerowe jest dla wszystkich. W związku z tym dzieci powinny dorastać, używając, ale przede wszystkim rozumiejąc nowe technologie. Być może właśnie dzięki temu w przyszłości będą mogły zmieniać je na lepsze i jeszcze bardziej funkcjonalne.