OBOWIĄZKI IDENTYFIKACYJNE PRZEDSIĘBIORCÓW Z PERSPEKTYWY DUALISTYCZNEJ KONCEPCJI WYODRĘBNIANIA PRAWA GOSPODARCZEGO

Zagadnienia związane z identyfikacją przedsiębiorców są objęte regulacją na gruncie zarówno publicznego, jak i prywatnego prawa gospodarczego. O ile jednak znaczenie regulacji prywatnoprawnych we wskazanym obszarze jest ograniczone do unormowania firmy przedsiębiorcy, o tyle domeną publicznego prawa gospodarczego są obowiązki identyfikacyjne przedsiębiorców sensu stricto, pozwalające na ustalenie ich tożsamości w sposób niebudzący wątpliwości. Są to obowiązki posługiwania się niepowtarzalnymi i niezmiennymi numerami NIP, KRS i REGON. Obowiązek posługiwania się firmą należy uznać za obowiązek identyfikacyjny sensu largo – z uwagi na brak absolutnego charakteru zasady wyłączności firmy nie zawsze pozwala on na pełną identyfikację przedsiębiorcy. Obowiązek ten stanowi odzwierciedlenie ogólnej zasady prawa nakazującej podmiotom prawa występowanie w obrocie w sposób nieanonimowy.

Identification of entrepreneurs is regulated by both public economic law and private economic law. While private economic law regulation is limited to defining entrepre-neur's business name, public economic law establishes entrepreneurs' duties of identification in the strict sense. The duties of this kind, i.e. duties of using the Tax ID [NIP], the National Court Register [KRS] number and the Statistical ID [REGON], allow to determine the identity of the entrepreneurs without any doubt. The duty of using business name is a duty of identification in the broad sense. Because the principle of business name exclusivity does not have an absolute character, the business name does not always allow to fully identify the entrepreneur.