Pisanie Polski na nowo – odkrywanie i kreowanie lokalności

Artykuł jest próbą rekonstrukcji tego nurtu literatury po roku 1989, który skupia się na odbudowie tożsamości lokalnej, a określany jest często jako „literatura małych ojczyzn”. W jego ramach dochodzi m.in. do reinterpretacji zjawisk historycznych, przywracania czy kreowania pamięci poprzez odblokowanie obszarów objętych w peerelii zapisami cenzorskimi. Podstawowym zadaniem tego nurtu – który należy traktować jako przejściowy – jest postawienie pytań tożsamościowych. Ten etap stanowi przygotowanie do przyszłego przewartościowania tej problematyki i jest punktem wyjścia do wykorzystania tych możliwości, jakie literaturze daje uzyskana wolność polityczna.