Role polskich kobiet w kształtowaniu i wspieraniu tożsamości dzieci pochodzenia polskiego w społecznych szkołach polonijnych we Francji

Historia migracji Polek i Polaków do Francji jest długa, bogata i zróżnicowana pod względem płci migrujących osób, wykształcenia, struktury wieku oraz powodów emigracji. Ostatnia fala emigracji, która opuściła kraj w okresie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej i otwarcia francuskiego rynku pracy dla Polaków, charakteryzuje się wyraźną samoorganizacją w sferze praktyk edukacyjnych dla dzieci. Oddolna mobilizacja edukacyjna jest zdecydowanie zdeterminowana przez płeć, a jej siłę i determinację unaoczniają liczne szkoły społeczne powstałe z indywidualnych i kolektywnych inicjatyw. W artykule przedstawię wstępne wyniki moich badań pochodzące z wywiadów pogłębionych z liderkami i nauczycielkami tamtejszego środowiska polonijnego oraz uzupełnię je wnioskami z obserwacji uczestniczącej.

The history of migration of Polish women and men to France is long, rich and diverse in terms of gender, education level, age structure and purpose of emigration. The last wave of emigration, which dates to around Poland’s accession to the European Union and the opening of the French labor market for Poles, is characterized by a clear self-organization in the sphere of educational practices for children. The grassroots of educational mobilization is definitely determined by gender and numerous supplementary schools created from individual and collective initiatives illustrate its strength and determination. In the article I present the preliminary results of my research resulting from in-depth interviews with leaders and teachers of the Polish diaspora in France. I conclude with the analysis of questionnaires and participant observation.