Publicznoprawne restrykcje działalności komorników w gospodarce rynkowej w świetle wybranych wartości konstytucyjnych

Inspiracją dla rozważań zawartych w artykule stały się publicznoprawne restrykcje działalności komorników wprowadzone ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Ich wyrazem są normy zawarte w art. 8 ust. 8 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, stosownie do których komornik wybrany przez wierzyciela odmawia jednak wszczęcia egzekucji, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań, jeżeli: 1) w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji zaległość przekracza sześć miesięcy; 2) wpływ wszystkich spraw w danym roku przekroczył 5000, a skuteczność w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji w roku poprzednim nie przekroczyła 35%; 3) wpływ wszystkich spraw w danym roku przekroczył 10 000. Celem opracowania stało się zbadanie zgodności przyjętych rozwiązań legislacyjnych z wartościami konstytucyjnymi wyrażanymi w art. 2 oraz art. 20 i art. 45 ust. 1 Konstytucji. Wiodącym podejściem badawczym w dyscyplinie prawo jest logiczno-lingwistyczna wykładnia komunikatu o stanie reguł sformalizowanych. Skoro zatem podstawowym materiałem weryfikacyjnym przedstawionego zagadnienia uczyniono regulacje prawne, to okoliczność ta w naturalny sposób determinowała oparcie badań na metodzie formalno-dogmatycznej jako najefektywniejszej w procesie egzegezy norm prawnych. Przeprowadzona analiza wskazanych rozwiązań prawnych pozwoliła na ich krytyczną ocenę zarówno z perspektywy zgodności z normami Konstytucji, jak też z uwagi na ochronę praw komorników i wierzycieli.

The considerations included in the article were inspired by public law restrictions on the activities of bailiffs introduced by the Act of 9 April 2015 amending the Act on Bailiffs and Enforcement. They are embodied by the standards in Article 8 paragraph 8 of the Act on Bailiffs and Enforcement, according to which the bailiff selected by the creditor refuses a request for enforcement or preservation of a claim or to take other action which is within the scope of his or her statutory tasks if: 1) there is a backlog of more than six months in the enforcement proceedings being conducted by him or her; 2) the number of all received cases in a given year exceeded 5,000, and the effectiveness of the enforcement proceedings in the previous year did not exceed 35%; 3) the number of all received cases in a given year exceeded 10,000. The aim of the article was to examine the compatibility of the adopted legislative solutions with the constitutional values expressed in Article 2 and 20 and Article 45 paragraph 1 of the Constitution. The leading research approach in the discipline of law is linguo-logical interpretation of a status of formalized rules. So if the legal regulations became the basic material for verification of the presented issue, this circumstance naturally determined the use of formal-dogmatic method for the research as the most efficient one in the process of exegesis of legal norms. The conducted analysis of indicated legal solutions allowed their critical evaluation from the perspective of compatibility with the norms of the Constitution, as well as in regard to the protection of the rights of bailiffs and creditors.