Zatrudnienie cudzoziemców na polskim rynku pracy – aspekty popytowe i strukturalne

Jednym z podstawowych celów polskiej polityki migracyjnej jest uzupełnianie istniejących luk w zasobach pracy imigrantami zainteresowanymi świadczeniem pracy w Polsce. Utrzymywanie wyłącznie komplementarnego charakteru pracowników cudzoziemskich, w dobie relatywnie dużych rozmiarów bezrobocia, wydaje się być rozsądnym rozwiązaniem. Celem niniejszego artykułu była odpowiedź na pytanie, czy stosowane w Polsce narzędzia polityki migracyjnej są w stanie zabezpieczyć przed zjawiskiem substytucji rodzimych zasobów pracy przez imigrantów zarobkowych. Należy stwierdzić, iż zalecenia metodyczne, zgodnie z którymi wyznacza się zawody deficytowe i nadwyżkowe, dyskwalifikują ten instrument jako podstawowe narzędzie prowadzenia monitoringu sytuacji na rynku pracy i nie gwarantują możliwości utrzymania wyłącznie uzupełniającego charakteru imigracji zarobkowej.

One of the fundamental objectives of the Polish migration policy is to supplement existing labour force shortages with immigrants who are interested in working in Poland. Maintaining only the complementary role of the foreign workers, in the era of relatively high level of unemployment, seems to be the right idea. The aim of this paper was to answer the question of whether tools used in Polish migration policy are able to protect against a phenomenon of substitution of native work resources by economic immigrants. It should be noted, however, that the methodological recommendations, according to which the determined surplus and deficit professions, disqualify this as a fundamental tool for carrying out the monitoring of the situation on the labour market and do not guarantee the possibility of maintaining only a supplemental nature of labour immigration.