The Need of Changes in Traditional Accounting Systems Necessitated by Modern Intellectual Capital Conception

While economists, business people and policy analysts continue to debate the question of what is "new" about the so-called "New Economy", globalization, urgency of innovation and intensive use of Information technology, one important feature of modern Corporation in the early twenty-first century seems clear: intangible factors are playing an increasingly dominant role in business wealth creation. The drivers of tomorrow's wealth are brands, networks, knowledge, innovation, relationships, competencies, corporate culture and leadership, and these are the new critical assets - the weightless keys to business future wealth. But despite the growing awareness of the importance of intangible assets, they remain almost universally ignored in traditional accounting and reporting procedures. The authors in this article analyze the main problems concerning difficulties to reflect intangibles in traditional accounting statements and project the tendencies of reporting intangible-related information in future accountability.

Podczas gdy ekonomiści, przedsiębiorcy i politolodzy dyskutują nad tym, co jest "nowego" w tzw. Nowej Ekonomii oraz nad zagadnieniami związanymi z globalizacją i potrzebą innowacji oraz szerokiego korzystania z technologii informatycznej, jedna kwestia nie ulega wątpliwości, jeśli chodzi o zmiany w przedsiębiorstwie XXI w.: czynniki niematerialne odgrywają coraz większą rolę w tworzeniu wartości. Czynniki kluczowe w kreowaniu przyszłego bogactwa to znaki firmowe, systemy połączeń i kooperacji, wiedza, innowacje, relacje, wartości, kultura organizacyjna i przywództwo. Ale chociaż świadomość znaczenia aktywów niematerialnych i prawnych jest coraz większa, tradycyjna rachunkowość i sprawozdawczość niemal całkowicie je ignoruje. Autorzy tego artykułu analizują najważniejsze problemy, wynikające z trudności odzwierciedlenia aktywów niematerialnych w tradycyjnych sprawozdaniach finansowych oraz ukazują kierunki przyszłego rozwoju rachunkowości w tym zakresie.

Nepaisant augančio nematerialaus turto svarbos suvokimo, daugelyje šalių jis iślieka ignoruojamas tradicineje atskaitomybeje ir ataskaitų procedūrose. Praktiškai visos nematerialios investicijos finansinese ataskaitose yra fiksuojamos kaip iślaidos, bet ne kapitahzuojamos (traktuojamos kaip turtas), ir nuamortizuojamos prognozuojamame naudos laikotarpyje. Materialaus-nematerialaus turto asimetnja stingant informacijos apie investicijas į nematerialų turtą daro socialinę ir ekonominę żalą. Sio straipsnio autoriai analizuoja pagrindines nematerialaus turto atspindejimo tradicinese finansinese ataskaitose sunkumų problemas, pasiūlydami jų sprendimo būdus ir prognozuodami informacijos apie nematerialų turtą fiksavimo ateitį atskaitomybėse.