Pozycja procesowa prezydenta miasta na prawach powiatu w postępowaniach ze specustawy drogowej. Rozważania na marginesie uchwały składu orzekającego siedmiu sędziów NSA z dnia 16 lutego 2016 r., 1 OPS 2/15

The act on special conditions for preparing and implementing public road investment (the so called special road act) has always caused problems as far as its interpretation goes. One of these problems is the issue of the procedural position of mayors of towns with district rights who are present in the proceedings conducted according to the above mentioned act. On one hand, they constitute the competent authority to conduct the proceedings. On the other hand, they are a party to the very same proceedings. Because there is no clear regulation on the part of the legislator there can be observed varied solutions as to how to conduct proceedings under the special road law. An analysis of these solutions may lead one to a conclusion that some of them are relatively correct, or at least their legal and logical justification is possible. However, in a country abiding by law such a situation must not be tolerated. That is why, petitions advocating changes to the special road law must be delivered to the legislator. It is also important that we consider which of the solutions implemented by public administration offices is most correct and desirable.

Ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tzw. specustawa drogowa) od początku swojego istnienia sprawiała wiele problemów interpretacyjnych. Jednym z nich jest z pewnością kwestia pozycji procesowej prezydentów miast na prawach powiatu, którzy występują w postępowaniach administracyjnych prowadzonych na podstawie ww. ustawy w dwóch rolach. Z jednej bowiem strony są oni organem właściwym do prowadzenia tychże postępowań, a z drugiej występują jako strona danego postępowania. Wobec braku wyraźnej regulacji ze strony ustawodawcy w praktyce urzędów uwidoczniły się obecnie różne rozwiązania co do sposobu prowadzenia postępowań na podstawie specustawy drogowej. Analiza tych rozwiązań oraz ich ocena mogą doprowadzić do konkluzji, że część z nich jest względnie poprawna, a przynajmniej możliwe jest ich prawne i logiczne uzasadnienie. Jednakże w państwie prawa niedopuszczalne jest tolerowanie takiej sytuacji, dlatego też należy wystosować wobec ustawodawcy stosowne postulaty zmiany specustawy drogowej oraz zastanowić się, które spośród stosowanych przez organy administracji publicznej rozwiązań są najbardziej poprawne i pożądane.