Kultura jako nietradycyjne kryterium państwowości w stosunkach międzynarodowych

The article examines the critical role of the culture to the process of the creation, existence, dysfunction and the failure of the west phalian state. It describes the culture as one of the most important and complex social phenomenon which influences almost every aspect of individual and social life. It analyeses the complicated and dynamic relations between culture and state and arguesthat every state has its own unique cultural personality. Then it suggests, that although culturies not acclaimed as a critierion of statehood in international law and doctrine of international relations, its importance in the state-building process and impact on the ontological and functional dimensions of the state hood justified the claim, that culture represents an additional and non-traditional criterion of statehood. It also explores different type of relations between culture and state and shows, that existing states consciously affect the cultural environment through the administrative, legal, educational and cultural policies whatlead to the the cultural homogenization of its population, what represents a nation-building process, typical of the territorialy defined, sovereign, national westphalian state

Artykuł zwraca uwagę na istotne znaczenie kultury w procesie powstania, funkcjonowania, dysfunkcji i upadku państw. Definiuje kulturę jako jedno z najważniejszych i złożonych zjawisk społecznych, wskazując równocześnie, że wywiera ona wpływ na niemal każdy indywidualny i grupowy wymiar ludzkiej egzystencji. Zwraca także uwagę na złożoność i dynamiczny charakter relacji między kulturą i państwem oraz podkreśla, że każde państwo posiada swoją unikalną tożsamość kulturową. Pomimo faktu, iż kultura na gruncie prawa międzynarodowego i doktryny stosunków międzynarodowych nie jest zaliczana do kryteriów państwowości, artykuł podkreśla niezwykle istotną rolę kultury w procesie państwowotwórczym oraz jej wpływ na ontologiczny i funkcjonalny wymiar państwowości, stwierdzając, że należałoby uznać kulturę za dodatkowe i nietradycyjne kryterium państwowości. Autor artykułu zwrócił również uwagę na dwukierunkowy charakter relacji między państwem i kulturą, wskazując, że przez różnego rodzaju działania administracyjne, prawne, edukację oraz politykę kulturalną państwa świadomie kształtują krajobraz kulturowy, co prowadzi do kulturowej unifikacji populacji, tj. procesu budowania narodu politycznego, będącego charakterystycznym elementem narodowego i terytorialnie określonego państwa westfalskiego.

В статье обращается внимание на важность культуры в процессе становления, функционирования, дисфункции и распада государств. Он определяет культуру как одно из наиболее важных и сложных социальных явлений, указывая в то же время на то, что она оказывает влияние практически на все индивидуальные и групповые измерения человеческого существования. Это также привлекает внимание к сложности и динамичности отношений между культурой и государством и подчеркивает, что каждая страна имеет свою уникальную культурную самобытность. Несмотря на то, что культура на уровне международного права и доктрины международных отношений не включена в критерии государственности, в статье подчеркивается несущественная роль культуры в процессе государственного строительства и ее влияние на онтологическое и функциональное измерение государства, утверждая, что культуру следует рассматривать как дополнительный и нетрадиционный критерий государственности. В статье также обращается внимание на двунаправленный характер отношений между государством и культурой, указывая, что посредством различной административной, правовой, образовательной и культурной политики государства они сознательно формируют культурный ландшафт, что приводит к культурному объединению населения, то есть процессу построения политической нации, которая является характерным элементом национального и территориально определенное Вестфальское государство.