Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Przeciwko Austrii jako pocztówce. Wokół książki Moniki Muskały Między „Placem Bohaterów” a „Rechnitz”. Austriackie rozliczenia

Tytuł:
Przeciwko Austrii jako pocztówce. Wokół książki Moniki Muskały Między „Placem Bohaterów” a „Rechnitz”. Austriackie rozliczenia
Against Austria – the Postcard. On Monika Muskała’s Między „Placem Bohaterów” a „Rechnitz”. Austriackie rozliczenia
Autorzy:
Szymańska, Katarzyna
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
literatura austriacka
Monika Muskała
Elfriede Jelinek
Rechnitz
narodowy socjalizm
Zagłada
polityka pamięci
Endphaseverbrechen
Austrian literature
National Socialism
Holocaust
politics of memory
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 293-309
2450-4424
Język:
polski
Prawa:
CC BY-SA: Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
This article focuses on Monika Muskała’s Między „Placem Bohaterów” a „Rechnitz”. Austriackie rozliczenia [Between the Heroes Square and Rechnitz. Settling the Austrian Cases] with regard to Elfriede Jelinek’s “Rechnitz (The Angel of Death)” included in it. Moreover, it shows how Jelinek’s play has been adapted in Polish theatres and discusses other publications dedicated to the Rechnitz massacre of March 1945 (including Martin Pollack’s and Sacha Batthyany’s books). Various materials regarding Jewish people being forced to work in Burgenland and its territories are recalled in the article, which also calls for perceiving the Rechnitz as one of many crimes that took place in the last stage of World War II: not a unique case (this issue is tackled in Walter Manoschek’s research), but the Endphaseverbrechen instead.  

Artykuł jest omówieniem książki Moniki Muskały Między „Placem Bohaterów” a „Rechnitz”. Austriackie rozliczenia, z uwzględnieniem zamieszczonego w niej utworu Elfriede Jelinek Rechnitz (Anioł Zagłady). W tekście wyszczególnione zostają wystawione w Polsce spektakle teatralne na podstawie dramatu Jelinek, a także inne książki odwołujące się do masakry, do której doszło w Rechnitz w marcu 1945 roku (A co ja mam z tym wspólnego? Sachy Batthyany’ego i Topografia pamięci Martina Pollacka). Autorka przywołuje materiały dotyczące żydowskich pracowników przymusowych z terenów Burgenlandu i sygnalizuje przy tym potrzebę patrzenia na Rechnitz jako na jedną z wielu zbrodni okresu końcowego, Endphaseverbrechen, a nie przypadek odosobniony (na podstawie badań Waltera Manoscheka).  

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies

Prześlij opinię

Twoje opinie są dla nas bardzo ważne i mogą być niezwykle pomocne w pokazaniu nam, gdzie możemy dokonać ulepszeń. Bylibyśmy bardzo wdzięczni za poświęcenie kilku chwil na wypełnienie krótkiego formularza.

Formularz