Ilosciowe i jakosciowe zmiany barwnikow antocyjanowych w czasie starzenia sie kwiatow zwartnicy Chmiela [Hippeastrum x chmielli Chm.]

W Katedrze Roślin Ozdobnych SGGW prowadzone są badania nad zmianami zachodzącymi w trakcie starzenia się kwiatów zwartnicy Chmielą (Hippeastrum X chmielii Chm.). Klony nowego mieszańca charakteryzują się bujnym wzrostem, powtarzaniem kwitnienia co 3 - 4 miesiące w ciągu jednego sezonu uprawnego i wydają oryginalne kwiatostany, w prawdzie mniejsze od kwiatów zwartnicy mieszańcowej (II. hybridum), ale za to łatwiejsze do układania w kompozycjach roślinnych. Zależnie od klonu okwiat może być biały, czerwony, czerwono-pomarańczowy lub dwubarwny z wyraźnie zaznaczoną gwiaździstą gardzielą. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu pożywek na trwałość ciętych kwiatów zwartnicy Chmielą oraz ilości i jakości barwników antocyjanowych w porównaniu do zmian zachodzących w kwiatach pozostawionych na roślinie matecznej. Materiał doświadczalny stanowiły kwiaty o czysto czerwonej barwie. Obserwowano istotny wzrost trwałości kwiatów przetrzymywanych w pożywce złożonej z 200 mg·dm⁻³ cytrynianu 8-hydroksychinoliny (8HQC), 4 g·dm⁻³ sacharozy (S) i 500 mg·dm⁻³ kwasu giberelinowego (GA₃) w porównaniu do pozostałych kombinacji. W miarę postępującego procesu starzenia widoczny był wzrost poziomu barwników antocyjanowych w poszczególnych pąkach. Również obserwowano istotne zmiany w ilości poszczególnych antocyjanidyn: pelargonidyny i cyjanidyny w badanym materiale roślinnym. Największą koncentrację antocyjanów stwierdzono w czasie więdnięcia okwiatu roślin pozostawionych na roślinie matecznej i tych przetrzymywanych w roztworze standardowej pożywki (200 mg·dm⁻³ 8 HQC + 4 g·dm⁻³ S). Barwniki nie gromadziły się w czasie starzenia kwiatów umieszczonych w pożywce zawierającej giberelinę A₃.

In the Department of Ornamental Plants, Warsaw Agricultural University, the senescence-induced changes in pigment contents in petals of Hippeastrum x chmielii have were investigated. Clones of this new interspecific hybrid grow more vigorously, bloom abundantly every 3 - 4 months in one season. Their flowers are smaller then in Hippeastrum hybridum but their inflorescences are easier to use in floral compositions. In a particular clone the perianth can be white, red, red-orange or bicolour with marked radial pharynx. The aim of this work was to determine preservative effect on the vase life of Hippeastrum X chmielii cut flowers as well as quantitative and qualitative changes in anthocyanin pigment contents in cut and intact fowers. Flowers kept in the solution of 200 mg·dm⁻³ 8-hydroxyquinoline citrate (8HQC), 4 g·dm⁻³ sucrose and 500 mg·dm⁻³ gibberellic acid (GA₃) were significantly more stable. During ageing the anthocyanin content increased in particular buds. Significant differences in particular anthocyanidins (pelargonidine and cyanidine) were also noted in the examined plant material. The highest anthocyanin concentration was observed in the perianth of flowers left to fade on maternal plant and in these kept in the preservative 200 mg·dm⁻³ 8HQC + 4 g·dm⁻³ S. The mentioned pigments did not cumulate in ageing flowers kept in the preservative solution containing GA₃.