Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Experimental infection of the black-headed gull Larus ridibundus (L.) with eye-flukes parasites of the three-spined stickleback Gasterosteus aculeatus (L.)

Tytuł:
Experimental infection of the black-headed gull Larus ridibundus (L.) with eye-flukes parasites of the three-spined stickleback Gasterosteus aculeatus (L.)
Eksperymentalne zarażenie mewy śmieszki Larus ridibundus (L.) przywrami z oka ciernika Gasterosteus aculeatus (L.)
Autorzy:
Morozinska-Gogol, J.
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
experimental infection
animal disease
bird
Larus ridibundus
eye fluke
parasite
three-spined stickleback
Gasterosteus aculeatus
Black-headed Gull
Gdansk Gulf
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2007, 11
1643-0115
Język:
angielski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Metacercariae of Diplostomum spp. have been detected in the eyes (lens, humour and under retina) of many species of fish. Adult forms occure in the intestine of piscivorous birds, mostly Laridae. Eight young black-headed gulls, Larus ridibundus (L.) were infected with eye-flukes from the eyes of three-spined stickleback, Gasterosteus aculeatus (L.): five with flukes from the eye-lenses and three from the vitreous humour of eyes. After few days birds were euthanised with an ether overdose and the intestines were studied. In the intestine of experimentally infected birds were found adult stages of Diplostomum sp.

Przedstawiona praca zawiera wyniki eksperymentalnego pozyskania postaci dorosłej przywr z rodzaju Diplostomum. Przywry z rodzaju Diplostomum są szeroko rozprzestrzenione na półkuli północnej. W ich cyklu życiowym występuje trzech żywicieli: ślimaki, głównie z rodzaju Lymnea (I żywiciel pośredni), ryby (II żywiciel pośredni) oraz ptaki rybożerne, gł. z rodzaju Larus (żywiciel ostateczny). Identyfikacja metacerkarii z oka ryb jest niezwykle trudna ze względu na ich podobieństwo oraz ogromną zmienność. Przywry żyją w oku wielu gatunków ryb słodkowodnych, występujących w wodach słonawych oraz ryb hodowlanych. Licznie występują u ryb z Zatoki Gdańskiej. Metacerkarie pozyskano z cierników złowionych w porcie jachtowym w Gdyni. Zebranymi metacerkariami zarażono młode mewy śmieszki. Ptakom podano kawałki ryb (śledzi) wraz z metacerkariami. W eksperymencie uzyskano postacie dorosłe przywr. Uzyskane osobniki dorosłe zostały zmierzone (tab. 1). Większość pomiarów odpowiadała danym literaturowym dla D. spathaceum i w jednym przypadku D. mergi. Jedynie narządy rozrodcze były mniejsze niż to wynika z danych literaturowych. Można próbować to powiązać np. z młodym wiekiem osobników. Wyniki wskazują, że D. spathaceum jest najliczniejszym pasożytem oka cierników z Bałtyku.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies

Prześlij opinię

Twoje opinie są dla nas bardzo ważne i mogą być niezwykle pomocne w pokazaniu nam, gdzie możemy dokonać ulepszeń. Bylibyśmy bardzo wdzięczni za poświęcenie kilku chwil na wypełnienie krótkiego formularza.

Formularz