Gospodarstwa rolne jako podmioty biogospodarki – aspekty prawne

Celem opracowania jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy na gruncie prawa polskiego uprawnione jest stwierdzenie, że gospodarstwa rolne są podmiotami biogospodarki. W szczególności chodzi o odnalezienie w polskim systemie prawnym norm prawnych regulujących tę kwestię. Rozważania rozpoczęto od poszukiwania definicji legalnej biogospodarki w aktach prawa krajowego i unijnego. Wobec braku definicji legalnej tego pojęcia zaprezentowano definicję pojęcia bazującą na dorobku innych nauk. W celu budowy normy prawnej przyjęto za Komisją Europejską, że rolnictwo jest jednym z sektorów biogospodarki oraz że działalność rolnicza powinna być prowadzona przy uwzględnieniu zasobów naturalnych. W dalszej części opracowania dokonano analizy prawnej tego, czy i na jakich zasadach, a zatem pod warunkiem spełnienia jakich, przewidzianych prawem przesłanek, osoby prowadzące gospodarstwa rolne mogą urzeczywistniać ideę biogospodarki angażując się bezpośrednio w produkcję energii z odnawialnych źródeł.

The aim of the study was to answer the question, is it under the Polish law allowed to say, that the agricultural holdings are the subjects of the bio-economy. Considerations began by finding and citing the definition of bioeconomy. As the European Commission stated, the agriculture is one of the sectors of the bio-economy and that agricultural activities should be carried out taking into account the natural resources. In the later part of the study analyzes the author polish law due to the question, if and on what basis, can the farmers realize the idea of bio-economy by engaging directly in the production of energy from renewable energy sources.