Sejm jako organ właściwy do pociągnięcia Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych do odpowiedzialności konstytucyjnej przed Trybunałem Stanu

Wykonywanie przez Sejm funkcji kontrolnej nie oznacza kompetencji do bezpośredniego kontrolowania sił zbrojnych. Działania kontrolne mogą być wykonywane jedynie względem niektórych cywilnych organów państwa upoważnionych do kontroli i kierowania siłami zbrojnymi takich jak np. Rada Ministrów czy Minister Obrony Narodowej. Do kompetencji rządu należy bowiem m.in. zapewnienie bezpieczeństwa zewnętrznego państwa oraz ogólnego kierownictwa w dziedzinie obronności kraju. Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych jest mianowany i odwoływany na wniosek Prezesa Rady Ministrów przez Prezydenta RP, na czas wojny i podlega Prezydentowi RP. Oznacza to istnienie pomiędzy tymi organami relacji charakterystycznej dla zwierzchnictwa służbowego. W związku z tym Autorka niniejszego opracowania zastanawia się, czy prawo pociągnięcia do odpowiedzialności konstytucyjnej Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych mieści się w kompetencjach kontrolnych Sejmu. Taka kompetencja Sejmu może być interpretowana jako mechanizm służący ocenie działalności samego Prezydenta, a to w świetle zasad konstytucyjnych jest niedopuszczalne.

The control function of the Sejm does not imply that it has the power to directly control the armed forces. Control powers may be exercised only against certain civilian authorities authorized to control and direct the armed forces, such as the Council of Ministers or the Minister of National Defense. It is the responsibility of the government to ensure the external security of state and the general direction of defense in the country. The Commander-in-Chief of the Armed Forces is appointed and dismissed by the President of the Republic of Poland at the request of the President of the Council of Ministers, only during the time of war. He is subordinated to the President of the Republic of Poland. That implies the existence of subordinated position between those authorities. Therefore, the Author of this paper is wondering whether the right to indictment against of the Commander-in-Chief of the Armed Forces to constitutional charges to the Tribunal of State shall be within competences of Sejm. Such competence of the Sejm may be interpreted as a mechanism for assessment of the activity of the President himself, which in the light of the constitutional principles of division of powers is not allowed.