Zarządzenie referendum ogólnokrajowego przez Prezydenta RP w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa (wybrane problemy)

Konstytucja RP z 1997 r. przyznała Prezydentowi RP prawo zarządzenia referendum ogólnokrajowego w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa. Zarządzenie takiego referendum nie jest dokonywane przez Prezydenta RP samodzielnie lecz wymaga wyrażenia zgody przez Senat w formie uchwały. W Polsce, po przyjęciu Konstytucji RP w 1997 r., instytucja referendum miała zastosowanie tylko trzykrotnie. Ostatnie referendum, które stanowi przedmiot analizy, zarządzone zostało na 6 września 2015 r. Problematyka zarządzenia referendum przez Prezydenta RP, choć z pozoru oczywista, zrodziła liczne problemy praktyczne – interpretacji użytego sformułowania „spraw o szczególnym znaczeniu dla państwa”, kontroli prawnej konstytucyjności i legalności referendum, prawidłowości formułowania pytań referendalnych.

The Constitution of the Republic of Poland of 1997 granted the President of the Republic of Poland the right to order a nationwide referendum on issues of special importance for the state. Managing such a referendum is not made by the President of the Republic of Poland alone but requires the consent of the Senate in the form of a resolution. In Poland, after the adoption of the Constitution of the Republic of Poland in 1997, the institution of the referendum was to use only three times. The last referendum, which is the subject of the analysis was ordered on September 6, 2015. The problem of ordering a referendum by the President of the Republic of Poland, although seemingly obvious, gave birth to a number of practical problems – interpretation used the term “cases of special importance for the country,” judicial supervision of constitutionality and legality of the referendum, the correctness of the formulation of the referendum question.