Wiele twarzy Belmonta

Recenzja wskazuje, że publikacja Dariusza Kiszczaka jest pierwszą próbą uporządkowania i całościowego omówienia spuścizny Leo Belmonta, którego dorobek sytuuje się na styku Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego, kultury wysokiej i popularnej, rozwijającego się znakomicie dziennikarstwa i raczkującego dopiero kina, zainteresowań literackich i prawniczych autora W wieku nerwowym. Założenie ogarnięcia całokształtu dzieła – trudne do zrealizowania, a do końca chyba niemożliwe – spowodowało koncentrację badacza na najbardziej charakterystycznych nurtach i tematach tej twórczości, przede wszystkim zaś na jej aspekcie publicystycznym. Recenzent zwraca uwagę, iż klucza do pisarstwa Belmonta poszukiwał Dariusz Kiszczak w światopoglądzie twórcy ukształtowanym na bazie doświadczeń biograficznych (żydowskie korzenie pisarza). W konkluzji przypuszcza, iż ambicją autora publikacji była nie odkrywcza interpretacja, na mocy której Belmont zyskałby poczesne miejsce w kanonie młodopolskim i międzywojennym i wyrósł na jednego z pisarzy pierwszoplanowych, lecz względnie całościowe przybliżenie twórczości, która nie doczekała się należnych studiów.

The review indicates that Dariusz Kiszczak’s publication is the first attempt to orga - nize and comprehensively discuss the legacy of Leo Belmont, whose body of work places itself at the crossroads of Young Poland and the interwar period, the high and the popular culture, the highly-developed journalism and the newly-established ci- nema, literary and legal interests of the author in W wieku nerwowym (“In Nervous Age”). The presumption of embracing the entire work – difficult to achieve, and ul- timately probably impossible – led researchers to focus on the most characteristic currents and themes of the work, and above all, on its journalistic aspect. The revie- wer points out that Dariusz Kiszczak saught the key to Belmont’s writing in the au- thor’s outlook, formed on the basis of biographical experience (the writer’s Jewish roots). In conclusion, she presumes that the author of the publication did not aim at an enlightening interpretation, which would give Belmont a prominent place in the Young Poland and the inter-war canon, and grew into one of the prominent writers, but rather at a relatively comprehensive approximation of the ouvre, which has not been given the scholarly focus it deserves.