Cmentarze wojenne z I wojny światowej w Łęczycy i Ziemi Łęczyckiej

Bitwa Łódzka była jednąz największych operacji wojskowych I wojny światowej na froncie wschodnim. W listopadzie 1914 roku Paul von Hindenburg rozkazał uderzyć 9 Armii niemieckiej na 1 i 2 Armię rosyjską. Plan operacji opracował Erich Ludendorff. Obie strony zaangażowały około 800 tysięcy żołnierzy. Od 14 do 23 listopada 1914 roku trwały zacięte walki na terenie Ziemi Łęczyckiej, które były częścią Bitwy Łódzkiej. Nie są znane dokładne straty walczących armii. W 1915 roku niemiecka administracja okupacyjna zorganizowała w Ziemi Łęczyckiej cmentarze wojenne dla poległych żołnierzy armii niemieckiej i rosyjskiej. Największy cmentarz wojskowy ulokowano na obszarze cmentarza rzymskokatolickiego w Łęczycy - obecnie znajdują się tu groby 233 żołnierzy niemieckich i 50 rosyjskich. Istnieją także do dzisiaj pozostałości grobów wojennych na cmentarzu ewangelickim w Łęczycy, gdzie spoczywa 18 żołnierzy niemieckich, oraz w Siedlcu i w Tumie.