Wybrane sposoby modyfikacji własności reologicznych asfaltu w ujęciu historycznym

Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku rozpoczęto systematyczne badania naukowe wpływu różnego typu domieszek na zmianę właściwości reologicznych asfaltu. Spośród wielu opracowanych wtedy metod modyfikacji asfaltu do dzisiaj zachowała się pamięć o dwóch: modyfikacja przy użyciu mączek mineralnych lub siarki. Modyfikacja asfaltu poprzez zmieszanie go z mączką mineralną skutkuje wyraźnym wzrostem jego lepkości i niewielkim trwałości zależnym od ilości użytej mączki oraz od jej składu mineralogicznego i granulometrycznego. Wprowadzenie dodatku siarki daje natomiast możliwość korzystnej modyfikacji takich własności reologicznych asfaltu jak podatność na zmiany temperatury oraz lepkości. Zdaniem autora artykułu warto się przyjrzeć, jak długą i krętą drogę przeszły sposoby modyfikacji asfaltu, zanim osiągnęły dzisiejszy poziom.

At the end of the 1960s, scientists initiated a systematic research on the influence of various types of admixtures on rheological properties of asphalt. Among the many asphalt modification methods developed at that time, two of them are still remembered today: modification with the use of mineral meal or of sulphur. Modification of asphalt by mixing it with mineral meal results in a significant increase in its viscosity and slight increase in durability, depending on the amount of meal used as well as its mineralogical and granulometric composition. On the other hand, the addition of sulphur enables beneficial modification of asphalt rheological properties such as susceptibility to changes in temperature and viscosity. According to the author of the article, it is worth examining how long and winding was the road for asphalt modification methods before they reached the present level.